سانروف

سانروف یا پنجرۀ سقفی[1] پنل قابل حملی است که برای پوشش دادن پنجره‌ای که در سقف اتومبیل تعبیه شده به کار می‌رود و با باز شدن آن این پوشش برداشته شده، نور و یا هوای تازه وارد اتاق مسافر می‌شود. عملکرد سانروف‌ها می‌توانند به صورت دستی و یا موتوری باشد و در اشکال، اندازه و سبک‌های متنوع و زیادی موجود هستند. در حالیکه امروزه عبارت «سانروف» به طور کلی برای توصیف هرگونه پنل شیشه‌ای که در سقف به کار می‌رود، استفاده می‌شود، سابق بر این برای توصیف قطعه شیشه‌های بی‌حرکتی که به صورت ثابت و محکم در سقف تعبیه شده بودند، از عبارت «مونروف[2]» استفاده می‌کردند. «مونروف» پنلی شیشه‌ای دارد که شفاف و معمولا دودی است. عبارت‌هایی که پیش از این برای سانروف استفاده می‌کردند شامل Sunshine Roof به معنای سقف آفتابی، Sliding Head به معنای سر کشویی و Sliding Roof به معنای سقف کشویی می‌شود.

سانروف کشویی پورشه کارِرا 911 (تیپ 991)

تاریخچه سانروف

یکی از پیکربندی‌های رایج در اتومبیل‌های اولیه شامل سقفی ثابت برای سرنشینان قسمت عقب و کابین سر باز و بدون پوشش برای راننده می‌شد، این سبک به نام کوپه دو ویه (Coupe de Ville)، سِدانکا (Sedanca) (دو در)، یا سدانکا دو ویه (Sednca de ville) شناخته شده است. باز بودن کابین راننده به او اجازه می‌دهد تا ارتباط بیشتری با محیط پیرامون خود داشته باشد، و نشان می‌دهد که صاحب ماشین راننده‌ای استخدام کرده و بابت این کار به او حقوقی می‌پردازد (یکی از دلایلی که شوفر یا راننده یونیفرم می‌پوشد)، به موجب لباس آنها می‌توان راننده را از صاحب ماشین تشخیص داد (دلیل دیگری برای پوشیدن یونیفرم). سرعت جاده‌ای افزایش یافت و استفاده گاه و بی‌گاه از وسایل نقلیه به استفاده دائم و تمام وقت برای حمل و نقل تبدیل شد و این امر باعث می‌شد که ماشین بیشتر و بیشتر در آب و هوای بد و شرایط جوی نامساعد مورد استفاده قرار بگیرد. بنابراین برای فراهم کردن پناهگاهی بهتر برای راننده، به پوشش و سقف موقتی نیاز داشتند. این سقف‌های موقتی، درابتدا گاهی فقط یک تکه چرم کشیده شده بود و به تدریج ساختار پیچیده‌تری پیدا کرد و شامل قاب و چرم یا پارچه‌های ضدآب شد و در نهایت سازه‌ای را تشکیل داد و حتی شامل فضاهایی برای ذخیره قطعات می‌شد. این فضا در زمانی استفاده می‌شد که این قطعات مورد استفاده قرار نمی‌گرفتند.

در اواخر دهه 1920 نسخۀ مناسب و راحت‌تری از این سقف موقت مورد استفاده قرار می‌گرفت. در این سقف موقت، صفحۀ فلزی جامدی به حالت کشویی سُر می‌خورد و به شکافی بالای اتاقک سرنشیان می‌رسید، این سقف موقت گاهی اوقات دو ویه تاشو (de Ville extension) نامیده می‌شود. در اویل 1930، ماشین‌ها با سبک سدان (Sedan) ساخته شدند، در این سبک سقف یک تکۀ فلزی بدون هیچ فضای خالی بالای کابین راننده قرار می‌گرفت. برای ارائه امکانات مشابه ساختار کوپه دو ویه قبلی، سازنده‌های سفارشی مانند بارکر[3]، گارنی ناتینگ[4]، پارک وارد[5] برای برخی از مدل‌های اتومبیل‌های بنتلی و رولز رویس پنل پارچه‌ای یا فلزی کشویی تعبیه کردند که مانند سانروف‌های مدرن بودند. در این اتومبیل‌ها خط پیوسته سقف، بین شیشۀ جلو اتومبیل و اتاقک سرنشینان، بر خلاف سبک کوپه دو ویه، یکپارچه بود و هیچگونه فضایی میان آنها وجود نداشت و بنابراین، باید دریچۀ قابل مشاهده‌ای درون سقف تعبیه شود.

در حالی که در ابتدا هدف این بود که راننده در معرض نمایش قرار بگیرد و دیده شود، ماشین‌های بنتلی به خصوص بیشتر و بیشتر به مالکین اتومبیل فروخته می‌شدند تا خودشان رانندگی کنند. در واقع، در بعضی از مدل‌ها برای صندلی‌های جلویی پنل کشویی تعبیه شده بود حتی اگر اتومبیل فقط دو صندلی داشت. بنابراین بیشتر اوقات، مدل‌های سقف سخت (hard-top) اولیه «دربی» بنتلی به پنل‌های سانروف سقفی کشویی مجهز می‌شدند. پس از آن هدف از تعبیۀ پنل‌های کشویی که در ابتدا نشان دادن راننده بود تغییر کرد. هدف از تعبیه سانروف در اتومبیل‌های جدیدتر این بود که در روزهایی که وضعیت هوا مطلوب است، راننده‌ها از محیط اطراف خود بیشتر لذت ببرند.

کوپه ام‌جی دهه 1930 که به سقف کشویی با پنل‌های شیشه‌ای

این تکامل به راندن ماشین‌های لوکس محدود نشد. وقتی نوبل مابز، کارآفرین شناخته شده کسب و کار تولید سفارشی خود را به ساخت سقف‌های کشویی با نام پیتچلی[6] اختصاص داد، اساس بازار سانروف را پایه‌گذای کرد. مکانیسم پیتچلی هم ثبت اختراع شد و هم برای اولین بار در سال 1925 به صورت علنی نمایش داده شد. در ابتدا، پیتچلی از سیستم سقف‌های کشویی برای ساخت تعدادی از اتاقک‌های سفارشی استفاده کرد که اتومبیل‌های «سالن تورر[7]» سفارش داده بودند و در املاک 201-203 خیابان گریت پورتلند شهر لندن فروخته می‌شدند. در سال 1927 در مورد اتومبیل دایملر 20/70[8] اسب بخار اینطور گفتند «سقف آن با اشاره انگشت به صورت کشویی باز می‌شود و تا 50 درصد سقف را پوشش می‌دهد که با باز کردن آن بدون اینکه داخل ماشین کوران یا باد با شدت جریان بالا وارد شد، هوای بیشتری وارد شده و دید بهتری هم ایجاد می‌کند.» سیستم سقف کشویی در طی زمان از وسیله‌ای که پیتچلی خودش بر روی سقف‌ اتومبیل نصب می‌کرد به گزینه‌ای تبدیل شد که سازنده‌های اتومبیل آن را به عنوان استانداری برای بدنه اتومبیل پیشنهاد می‌کردند. تعدادی از سازنده‌های مختلف آن را از کارخانه و هنگام تولید بر روی اتومبیل قرار دادند. در سال 1929 طراحی آن بهبود یافته بود طوری که هنگام بسته شدن صفحۀ متحرک یا بقیۀ سقف هم‌تراز بود. موریس از سال 1932 با استفاده از فناوری پیتچلی چندین مدل ساخت که شامل موریس مینور (Morris Minor)، موریس ماژور (Morris Major) و موریس تن (Morris Ten) می‌شد، او در این مدل‌ها چیزی را اضافه کرد که بعدها به عنوان سقف کشویی شناخته شد (از عبارت سر به همان ترتیبی استفاده می‌شود که در سقف تاشو یا کروکی استفاده می‌شود[9]). این شامل صفحه‌ای می‌شود که می‌تواند به پشت سقف کشیده شود تا بالای سر راننده و سرنشینان دریچه‌ای باز کند. صفحۀ کشویی قفل‌هایی دارد که باعث می‌شود پنل در هر موقعیتی از کاملا بسته تا کاملا باز ثابت شود. در سال 1935 ولزلی[10] از سقف پیتچلی استفاده می‌کرد و با رسیدن به 1936 آستون هم شروع به فروختن مدل‌هایی از اتومبیلش با سقف کشویی کرد. هیلمن مینکس[11] یکی دیگر از اتومبیل‌های ارزان قیمت کوچک بود که به وضوح برای رانده شدن توسط شوفر طراحی نشده بود و در سال 1931 با سبک‌های بدنۀ متنوعی ارائه شد که در آن زمان معمول بود، در میان گزینه‌ها بخش سقف کشویی هم وجود داشت، این گزینه در مدل‌ آیرو 1933 (Aero) با پنل شیشه‌ای وجود دارد، همانطور که در تصویر ماشین 1932 نشان داده شده است، این مدل اولین مونروف را ایجاد کرد. در سال 1941 پیتچلی به دلیل عدم پرداخت حق امتیاز از واکسهال شکایت کرد. واکسهال ادعا می‌کرد که سقف کشویی آنها به جای قسمت بالایی در قسمت عقبی تعبیه شده است به اندازۀ کافی متنوع هست که نخواهند حق امتیاز پرداخت کنند. اما در نهایت پیتچلی برندۀ پرونده شد.

تغییرات در پنل‌های سقفی متحرک، قابل جدا شدن و شفاف ادامه داشت. خودروی مفهومی[12] فورد لینکلن X-100 سبک سدانکا را برای یک وسیلۀ بدون راننده بازبینی کرد. این وسیله تارگای شفاف قابل جمع شدن داشت که بعدها پنل‌های مونروف ثابت روی وسیله‌های 1954 از آنها الهام گرفتند. در 1961 ترایمف[13] TR4 را با سقف سخت قابل جدا شدن به دو بخش، راه‌اندازی کرد. در طرح سدانکا وقتی قطعۀ وسطی برداشه می‌شود، قسمت عقب که با شیشۀ عقب ترکیب شده است، می‌تواند روی ماشین باقی بماند. این مفهوم دوباره در سال 1966 وقتی پورشه نسخۀ ماشین‌های اسپرت 911 خود را ساخت، بازسازی و احیا شد و بدین وسیله اصطلاح تارگا از مارک تجاری پورشه را پایه‌گذاری کرد. از آنجایی که این ماشین هم حلقۀ ثابت دائمی داشت که می‌چرخید و هم دارای صندلی‌های عقبی بود، این طرح حتی شباهت بیشتری به شکل سنتی سدانکا داشت. وقتی 1969 در اسپادا لامبورگینی از اولین سقف که به طور کامل قاب شیشه‌ای شفاف داشت رو‌نمایی کرد، بشارت سقف‌های پانورومیک جدید را داد.

هیلمن ایرو میتنکس سال 1934، سقف کشویی خود را با پنل شیشه‌ای آن نشان می‌دهد – اولین مونروف در دنیا (پیش از آنکه استفاده از این اصطلاح رایج شود)

بر اساس تعریف تاریخی سانروف‌ها آنها غیرشفاف و تیره بودند. امروزه بیشتر گزینه‌های سانروف کشویی کارخانه‌ای دارای پنل شیشه‌ای هستند و گاهی با اصطلاح مونروف به بازار عرضه می‌شوند، عبارتی که در سال 1973 توسط جان اتکینسون معرفی شد، او مدیر بازاریابی فورد برای مدل کانیننتال مارک چهارم (Continental Mark IV) بود. در سال اول، فورد مارک چهارم خود را برای نصب آفلاین به شرکت سانروف آمریکایی فرستاد.

تنوع سانروف و مونروف در نصب درون کارخانه یا ارائه آن در بازار به امری طبیعی تبدیل شد که رنج گسترده‌ای از ویژگی‌ها و انتخابات را در بر داشت. سیستم‌های سانروف ممکن است دستی یا الکتریکی باشند، درحالیکه بیشتر سیستم‌های مونروف الکتریکی و الکترونیکی هستند. سانروف‌های دستی ممکن است به اهرم از نوع بالابرنده مجهز باشند. هندل یا اهرم دستی برای سیستم کشویی کار می‌کند. سیستم‌های الکتریکی سقف معمولا مجهز به کابلی هستند که به موتوری متصل است و توسط آن کار می‌کند و برخی از اشکال دریچه‌های کشویی را شکل می‌دهد. امروزه بیشتر سیستم‌های سانروف الکتریکی و پیکربندی و ساختار آنها ترکیبی از مدل بالارونده تعبیه شده در درون وسیله یا بالارونده جدا شونده هستند.

سیستم‌های مربوط به سقف اتومبیل ممکن است تجهیزات اصلی آن، گزینه‌های مربوط به کارخانه سازنده (توسط شرکت سازنده ماشین ارائه و پیشنهاد می‌شود) باشند یا بعد از خرید آن توسط متخصص نصب تجهیزات سقفی به درخواست معامله کنندۀ ماشین یا مشتری خرده فروش بر روی آن نصب شود. به محض اینکه وسیله از خط تولید خارج می‌شود، گزینه‌هایی که توسط کارخانه پیشنهاد شده امکان قرار گرفتن بر روی سقف و یکپارچه شدن با آن را ندارد و تنها گزینه ممکن تهیۀ آن از بازار است.

انواع سانروف

سیستم‌های مربوط به سقف اتوموبیل در سبک‌ها، اندازه و شکل‌ها زیادی وجود دارند و با اسامی مختلفی شناخته می‌شوند. اصلی‌ترین انواع آن در ادامه آمده است:

• پاپ آپ (Pop-up)

  سانروف‌هایی هستند که به‌سادگی صفحۀ چرخنده دارند که به صورت دستی کار می‌کند. این پنل‌ها معمولاً قابل جابجایی هستند و مانند سقف‌های T هنگام جدا شدن باید در جایی نگهداری شوند. عمل چرخش (یا خم شدن به هر یک از طرفین) در هنگام برداشتن پنل، در سقف دریچه یا دهانۀ کاملی ایجاد می‌کند. سانروف‌های پاپ‌آپ را می‌توان در اکثر وسایل نقلیه نصب کرد و نسبتاً ارزان هستند. به عنوان مثال می‌توان به صفحات فلزی در پورشه 944 ، مزدا RX-7 اولیه و بسیاری از صفحات شیشه‌ای که در کارخانه و بازارهای پس از فروش وجود دارند، اشاره کرد.

مدل پاپ‌آپ که در بازار بعد از فروش (لوازم یدکی) موجود بوده (سانمیت پاپ‌آپ یا پاپ‌آپ خورشیدی)

• اسپویلر (Spoiler)

  سانروف‌های اسپویلر (چرخنده و کشویی) ترکیبی از ‌ویژگی‌های مدل پاپ‌آپ و سیستم سقف کشویی هستند. آنها چرخیده و به صورت کشویی در بالای سقف باز می‌شوند و به فضای کم یا فضایی به طول سقف احتیاج دارند. اسپویلرها معمولاً به اندازه سایر سیستم‌های سقفی دهانۀ بزرگی ندارند‌، اما به دلیل ارائۀ محفظۀ نگهدارنده راحتی بیشتری فراهم می‌کند. بیشتر سقف‌های اسپویلر برقی هستند و ویژگی‌هایی دارند که اختیاری بوده و مشتری هنگام خرید می‌تواند سفارش دهد مانند سایه‌بان‌های یکپارچه و باز و بسته شدن سریع. اسپویلر برای وسایل نقلیه با سقف کوتاه ایده‌آل هستند، زیرا معمولا انواع دیگری از سانروف‌های کشویی در آنها قابل نصب نیستند. نمونه‌هایی از این نوع سانروف را می‌توانید در هوندا CRX، تویوتا سلیکا و مزدا RX-7 ببینید.

مدل اسپویلر که در بازار بعد از فروش (لوازم یدکی) موجود بوده (اسپویلر اسکای‌روف LSS)

• داخلی (Inbuilt)

  سیستم‌های سانروف داخلی صفحه‌ای دارند که میان سقف فلزی بیرونی و پوشش سقف داخلی خوردو حرکت کشویی دارد. برای تعبیۀ این سانروف‌ها باید بخشی از فضای سقف خالی شود و از دست برود اما با نصب آن دریچۀ کاملی در سقف ایجاد می‌شود. تمام سانروف‌های داخلی درون سقف به صورت کشویی حرکت می‌کنند، درحالیکه برخی از آنها ویژگی عقب رونده و عملکرد باز و بسته شدن سریع را دارند. از آنجایی که این صفحات باید به صورت کشویی حرکت کنند و به صورت کامل درون سقف وسیلۀ نقلیه قرار بگیرند، سانروف‌های داخلی برای همۀ وسایل نقلیه مناسب نیستند. از لحاظ تاریخی، سانروف‌های داخلی صفحۀ فلزی همرنگ سقف بودند، اما امروزه بیشتر سیستم‌های صفحۀ شیشه‌ای مجهز به سایه‌بان‌های کشویی هستن (معمولا به آنها مونروف می‌گویند). یکی از اولین نمونه‌های آن فورد تاندربرد 1960 (Ford Thunderbird) بود.

سانروف داخلی (مونروف) در بلیزر چوی

• تاشو (Folding)

  سانروف‌هایی که بیشتر در اروپا رایج بوده و هستند (اغلب به آنها سقف پارچه‌ای یا اتاقک باز شونده). این مدل سانروفی مناسب و راحت با دریچۀ بازشونده‌ای ارائه می‌دهند که بیشتر شبیه خودروی کروکی است. این صفحه از پارچه ساخته شده است (اغلب از جنس وینیل) و وقتی به صورت کشویی باز شود و به عقب می‌رود پارچۀ آن تا می‌شود. سانروف‌های تاشو مدتی طولانی در بازارهای اروپا و آمریکای شمالی غایب بودند و پس از آن با چندین گزینۀ جدید که در کارخانه نصب می‌شدند به این بازارها برگشتند. نسخه‌های پس از فروش آن در ابتدا فقط دستی بودند اما اکنون در نسخه‌های مجهزتری موجود هستند. نمونه‌هایی از آن در فولکس واگن بیتل، رنو توئینگو و جیپ لیبرتی دیده می‌شود.

سانروف تاشونده یا folding فولکس واگن بیتل

• تاپ مانت یا نصب‌شده در بالا (Top-mount)

  سانروف‌های کشویی که در بالای سقف نصب می‌شوند (سانروف‌های ریلی نصب شده در بالا) برای سال‌های متمادی گزینۀ محبوبی در کارخانه‌ها بودند که به مشتریان ارائه می‌شدند. صفحۀ شیشه‌ای بزرگی که به وسیلۀ شیارهایی که روی سقف قرار دارند باز می‌شد بدون اینکه فضایی از اتاق ماشین از بین برود. بیشتر آنها به صورت یکپارچه مجهز به منحرف‌کننده باد هستند تا صدای باد از بین برود. نمونه‌های آن شامل تاپ اسلایدر اسکای روف دانمار (Donmar) (سیستمی بود که بعد از فروش در بازار تهیه می‌شد).

سانروف کشوی تاپ مانت که در بازار بعد از فروش (بازار لوازم یدکی) پیدا می‌شود (تاپ اسلایدر اسکای روف 2)

• سیستم‌های سقفی پانورامیک (Panoramic roof systems)

  این سانروف‌ها نوعی از مونروف‌های بزرگ چند صفحه‌ای هستند که دریچه‌هایی را هم برای صندلی‌های جلو و هم عقب فراهم می‌کنند، آنها ممکن است ثابت یا قابل حمل باشند. نمونۀ اولیه آن که از نظر ظاهری بسیار شبیه نسخه‌های فعلی بود، در مسابقات گرند پریکس موناکو در سال 1969 رژه رفت و نشان داده شد، این نمونه شامل صفحۀ ثابت به طول سقف لامبورگینی اسپادا بود. اولین نمونه از سقف پاناروما که در ماشین مفهومی لینکلن XL500 تعبیه شده بود و چون این ماشین اسپرت بود برای سانروف آن از نوع سایه‌بان حبابی شیشه پلکسی تمام قد استفاده شده بود. این دریچه‌های بزرگ که قابلیت حرکت داشتند معمولا از مکانیسم‌های تاپ اسلایدر یا باز شونده در بالا (با شیارهایی روی سقف ماشین) یا اسپویلر استفاده می‌کردند. نمونه‌هایی از آنها را می‌توانید در اتوموبیل‌های آکورا ZDX، لکسوس ES، بی‌ام‌دابیلو مینی، ساینtC ، پونتیاک G6، مرسدس کلاس C، فولکس واگن Eos، پورشه کاین و تسلا مدل S ببینید.

سقف پانورامیک پونتیاک G6

• پنل‌های سقفی متحرک (Removable roof panels)

  (سقف‌های تارگا یا آنهایی که به شکل t هستند) این سانروف‌ها سقف وسیله‌نقلیه را به سمت پنجره‌های کناری باز می‌کنند و دریچه و دهانه‌ای که ایجاد می‌شود نسبت به سایر سانروف‌ها پهن‌تر است. سبک بدنه تارگا از نظر پیکربندی با سدانکا یکسان است اما تارگا برای رانندگی صاحب ماشین طراحی شده است و نه رانندۀ استخدامی و درحالیکه سدانکا فضای جداگانه‌ای برای سرنشینان عقب ماشین داشت، تارگا اینطور نیست. سقف‌های T شکل دو پنل قابل جدا شدن دارند که در مرکز سقف ساختار T شکلی ایجاد می‌کنند. سقف‌های تارگا فقط یک پنل دارند (که می‌تواند مات یا شفاف باشد) و هیچ اثر T شکلی بر روی سقف ایجاد نمی‌کنند. کیت‌های مربوط به آن دیگر در بازار وجود ندارد اما شرکت‌های زیادی هستند که پنل‌ها، قطعات و لوازم جانبی آنها را بازسازی کرده و جایگزین می‌کنند. نمونه‌هایی از این نوع سانروف در ترایمف TR4، پوورشه تارگا 911، سوزوکی کاپوچینو، تویوتا سوپرا، پونتیاک فایربرد، شورلوت کوروت، هوندا NSX و پروشه 914 دیده می‌شود.

مدل سقف تارگا در پورشه 914

• خورشیدی (Solar)

  این سانروف‌ها از شیشه ساخته شده‌اند و به صفحه انرژی‌زا خورشیدی مجهز شده‌اند که این صفحۀ خورشیدی شیشۀ پنل را کاملا مات می‌کند. عملکرد آنها مانند مونروف‌های شیشه‌ای معمول هستند که در کارخانه بر روی ماشین قرار می‌گیرند (چرخان و جمع‌شونده)، وقتی سانروف بسته باشد پنل‌های خورشیدی نیروی الکتریسته لازم برای فن‌های تهویه داخلی فراهم می‌کند. برای خنک کردن داخل ماشین در روزهای گرم از این امکان استفاده می‌شود. این موارد به عنوان گزینه‌هایی که در کارخانه بر روی ماشین اعمال می‌شوند برای پریوس 2010، اتومبیل‌های جدید آئودی، رنو زئو و همچنین برخی از مدل‌های مزدا میلنیا و مزدا 929 موجود هستند.

• الکتریکی، الکترونیکی (Electric vs. electronic)

  سیستم‌های سقفی برقی با موتورهای الکتریکی و الکترونیکی ممکن است به کمک سوئیچ ساده‌ای که آن را فشار داده و نگه می‌دارند، کار کند یا ممکن است برای باز و بسته کردن سریع یا بسته شدن خودکار هنگام احتراق شامل ماژول کنترل الکترونیکی (ECM) باشد.

• مونروف (Moonroof)

  سانروف شفافی است که معمولا از جنس شیشه یا شیشه پلکسی است، هنگامی که این سانروف بسته باشد نور از آن عبور کرده و به داخل ماشین می‌تابد. نمونه‌هایی از آن در اتوموبیل‌های فورد فیستا MK1 از سال 1976، فورد اسکورت MK3 از سال 1980، آکورا ILX و پونتیاک G6 وجود دارد. اگرچه نام اولین نمونۀ این سانروف در آن زمان مونروف نبود، اولین نمونه آن در هیلمن مینکس آئروی 1933وجود داشت که با پنل سقفی کشویی و شیشه‌های داخلی آن متناسب بود. در ابتدا از پنل بزرگ سقفی در مدل‌های فورد اسکای لاینر 1954 و مرکوری سان ولی استفاده شد که بخی از سقف تمام پانارومیک را ماشین مفهومی لینکلن XL-500 و همچنین X-100 وام گرفته بود. مونروف ثابتی که منحصرا برای سرنشینان صندلی عقب بود و ویژگی برجستۀ سری 2 تا 4 استون مارتین لاگوندا بود که در سال 1976 به بازار عرضه شد.

تصویری از مونروف در اتوموبیل هوندا آکورا انتگرا

برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص خرید لوازم یدکی کیا و لوازم یدکی هیوندای می توانید از طریق وب سایت با مراجعه به صفحه تماس با ما می توانید با کارشناسان ما در ارتباط باشید.

[1] Sunroof

[2] Moonroof

[3] Barker

[4] Gurney Nutting

[5] Park Ward

[6] Pytchley

[7] Tourer saloon

[8] Daimler

[9] منظور کلمه Head در Sliding head که به همان معنی استفاده می‌شود که در عبارت‌های Folding head و Drop Head و به اتومبیل‌های کروکی اطلاق می‌شود به کار رفته است. در متن به سقف معنی شده است.

[10] Wolseley

[11] Hillman Minx

[12] خودروی مفهومی یا خودروی کانسپت، به خودرویی گفته می‌شود که هدف خودروساز از ساخت آن، نشان دادن توانمندی‌های خود در تولید یک خودرو با طراحی مدرن، آینده نگرانه و استفاده از قابلیت‌های فنی فوق‌العاده حرفه‌ای و تکنولوژی‌های جدید است که این‌گونه خودروها را از سایرین متمایز می‌سازد.

[13] Triumph