گیربکس (انتقال قدرت) هیبرید - قسمت دوم

میکروهیبریدها از سیستم حرکت-توقف استفاده میکنند. در مورد آنها میتوان گفت آنان وسیله هیبریدی واقعی نیستند و در حال حاضر چندین نوع مختلف از این سیستم ها وجود دارد که برخی آنان را ساده ترین فناوری ترکیبی در بازار بین الملل مینامند.

میکروهیبرید چیست؟

میکروهیبرید اصطلاحی کلی است که به وسایل نقلیه‌ای اطلاق می‌شود که برای خاموش کردن خودکار موتور هنگام حرکت درجا از نوعی سیستم حرکت-توقف استفاده می‌کنند. به بیان دقیق‌تر، میکروهیبریدها وسیله نقلیه هیبریدی واقعی نیستند، زیرا به دو منبع مختلف قدرت متکی نیستند.

انواع میکروهیبرید براساس میزان هیبریدی بودن

انواع میکرو هیبرید

1- هیبریدهای خفیف (نیمه‌هیبریدی)

هیبریدهای خفیف در اصل وسایل نقلیه معمولی با برخی سخت‌افزارهای هیبریدی هستند، اما ویژگی‌های هیبریدی محدودی دارند. به صورت معمول، آنها یک هیبریدی موازی با حرکت-توقف و سطح نسبتا کم کمک به موتور یا ترمز بازیاب هستند. هیبریدهای خفیف عموما نمی‌توانند پیشرانه کاملاً الکتریکی ارائه دهند.

هیبریدهای خفیف مانند وانت هیبرید موازی (PHT) جنرال موتورز مدل‌های 2004 تا 2007 و هیبریدهای هوندا Eco-Assist مجهز به یک موتور الکتریکی سه فاز هستند که درون یک کله گاوی^[1] بین موتور و سیستم انتقال قدرت نصب شده و هر زمان وانت در حال حرکت در سرازیری، ترمز گرفتن یا توقف باشد، اجازه می‌دهد تا موتور خاموش شود، اما برای تأمین قدرت سریعاً دوباره راه‌اندازی می‌شود. هنگام خاموش بودن موتور، لوازم جانبی می‌توانند با نیروی برق کار کنند و مانند سایر طرح‌های هیبریدی، ترمز بازیاب انرژی را بازیابی می‌کند. قبل از تزریق سوخت، موتور الکتریکی بزرگ موتور را تا سرعت عملیاتی به چرخش درمی‌آورد.

شورولت سیلورادو^[2] PHT مدل‌های 2004 تا 2007 یک وانت بزرگ بود. شورولت با خاموش کردن و راه‌اندازی مجدد موتور بر حسب تقاضا و استفاده از ترمز بازیاب، توانست راندمان را 10 درصد افزایش دهد. انرژی الکتریکی فقط برای به کار انداختن لوازم جانبی مانند فرمان الکتریکی استفاده می‌شد. GM PHT برای تأمین برق موردنیاز برای راه‌اندازی موتور و همچنین تغذیه لوازم جانبی الکترونیکی از سیستم 42 ولت از طریق سه باتری سربی تهویه 12 ولتی متصل به هم (مجموعا 36 ولت) استفاده می‌کرد.

سپس جنرال موتورز سیستم BAS Hybrid خود را که یک سیستم هیبریدی خفیف است معرفی کرد و در سال 2007 رسما Saturn Vue Green Line را به بازار عرضه کرد. عملکرد «حرکت-توقف» آن مشابه سیلورادو عمل می‌کند، هرچند واحد موتور/ژنراتور به وسیله تسمه به هم متصل شده است. با این حال، سیستم GM BAS Hybrid همچنین می‌تواند کمک نسبت کمی هنگام شتاب گرفتن و در حین رانندگی ثابت ارائه دهد و در هنگام ترمز بازیاب (ترکیبی) انرژی را بازیابی کند. BAS Hybrid در آزمایش EPA خودروی Saturn VUE 2009 توانست مصرف سوخت ترکیبی را به اندازه 27% کاهش دهد. این سیستم را می‌توان در هیبریدهای ساتورن آئورا، مدل‌های 2008 و 2009 و شورولت مالیبو، مدل‌های 2008 تا 2010 نیز یافت.

محفظه موتور 2006 GMC Sierra Hybrid

روش دیگر برای حرکت/توقف استفاده از یک موتور استارت ایستا است. چنین موتوری به موتور استارت احتیاج ندارد، بلکه از تعداد حسگر برای تعیین موقعیت دقیق هر پیستون استفاده می‌کند و بدین ترتیب زمان دقیق تزریق و احتراق سوخت برای چرخاندن موتور را تعیین می‌کند.

به هیبریدهای خفیف گاهی اوقات هیبریدهای نیروی کمکی  نیز گفته می‌شود زیرا از موتور درون‌سوز به عنوان منبع اصلی قدرت استفاده می‌کنند، و یک موتور الکتریکی تقویت‌کننده گشتاور به یک پیشرانه (تا حد زیادی) متعارف متصل است. این موتور الکتریکی بین موتور و گیربکس نصب می‌شود. در اصل این یک موتور استارت بزرگ است که در مواقعی که موتور احتیاج به تغییر گشتاور دارد و هنگامی که راننده «پدال گاز را فشار می‌دهد» و نیاز به قدرت اضافی دارد، کار می‌کند. همچنین موتور الکتریکی می‌تواند موتور احتراقی را دوباره راه‌اندازی کرده و در حالت کار درجا، موتور اصلی را خاموش کند، درحالی‌که برای تأمین برق لوازم جانبی از سیستم باتری تقویت‌شده استفاده می‌شود. جنرال موتورز از هیبریدهای خفیف بیوک لاکراس^[3] و بیوک رگال^[4] با عنوان Eassist نام برد.

قبل از سال 2015، هیبریدهای هوندا، از جمله اینسایت، با بهره‌گیری از تخصص خود در ساخت موتورهای کوچک و پربازده بنزینی از این طرح استفاده می‌کردند؛ سیستم آنها دستیار موتور پیشرفته^[5] (IMA) نامیده شده است. هیبریدهای IMA نمی‌توانند نیروی محرکه را فقط با توان الکتریکی تأمین کنند. با این حال، از آنجا که مقدار توان الکتریکی موردنیاز بسیار کمتر است، اندازه سیستم کاهش می‌یابد.

نوع دیگر، سیستم Saturn Vue Green Line BAS Hybrid است که از یک موتور الکتریکی (نصب شده کنار موتور) و پک باتری کوچک‌تر نسبت به هوندا IMA استفاده می‌کند، اما عملکرد مشابهی دارد.

نوع دیگر در این دسته، سیستم e-4WD مزدا است که در مزدا دمیو^[6] که در ژاپن فروخته شده، ارائه شد. این خودرو با چرخ محرک جلو دارای یک موتور الکتریکی است که در هنگام نیاز به نیروی اضافی می‌تواند چرخ‌های عقب را به حرکت درآورد. این سیستم در سایر شرایط رانندگی خاموش است؛ بنابراین به صورت مستقیم عملکرد یا ارزش اقتصادی را افزایش نمی‌دهد اما اجازه استفاده از یک موتور کوچک‌تر و اقتصادی‌تر نسبت به عملکرد کل را می‌دهد.

فورد در تبلیغات خود برای Escape Hybrid، هیبریدهای هوندا را «خفیف» نامیده و معتقد است طرح تمام‌هیبریدی Escape از کارآیی بیشتری برخوردار است.

2- هیبریدهای کامل (تمام‌هیبریدی)

هیبرید کامل، که گاهی اوقات هیبرید قوی نیز نامیده می‌شود، وسیله نقلیه‌ای است که می‌تواند فقط با موتور، باتری یا ترکیبی کار کند. تویوتا پریوس، تویوتا کمری^[8] هیبرید، فورد اسکیپ هیبرید/مرکوری مارینر هیبرید، فورد فیوژن هیبرید/لینکلن MKZ هیبرید/مرکوری میلان هیبرید، فورد سی-ماکس هیبرید، کیا اپتیما هیبرید، و همچنین وانت‌ها و SUVهای هیبریدی 2 حالته جنرال موتورز نمونه‌هایی از این نوع هیبریداسیون هستند زیرا می‌توانند فقط با باتری کار کنند. یک باتری بزرگ و با ظرفیت بالا کار در حالت فقط باتری را امکان‌پذیر می‌سازد. این وسایل نقلیه دارای یک مسیر تقسیم قدرت هستند که با تبدیل بین قدرت مکانیکی و الکتریکی امکان انعطاف‌پذیری بیشتر پیشرانه را فراهم می‌سازند. برای تعادل نیروها از هر قسمت، در این وسایل نقلیه بین موتور و موتور متصل به سر انتهای سیستم انتقال قدرت از یک اتصال به سبک دیفرانسیل استفاده شده است.

نام تجاری تویوتا برای این فناوری هیبرید سینرژی درایو است که در پریوس، SUV هایلندر هیبرید و کمری هیبرید استفاده می‌شود. یک رایانه بر عملکرد سیستم نظارت می‌کند و نحوه ترکیب منابع انرژی را تعیین می‌کند. عملکرد پریوس را می‌توان به شش حالت متمایز تقسیم کرد.

انواع عملکرد پریوس

1- حالت خودروی برقی:

موتور درون‌سوز خاموش است و باتری موتور را شارژ می‌کند (یا در هنگام ترمز بازیاب شارژ می‌شود). هنگامی که وضعیت شارژ باتری (SOC) زیاد است برای حالت کار درجا استفاده می‌شود.

2- حالت سفر (کروز):

خودرو در حالت کروز است (یعنی شتاب ندارد)، و موتور درون‌سوز می‌تواند تقاضا را پاسخ دهد. نیروی حاصل از موتور بین مسیر مکانیکی و ژنراتور تقسیم می‌شود. باتری همچنین برق موتور الکتریکی را تأمین می‌کند که قدرت آن به‌صورت مکانیکی با موتور درون‌سوز جمع می‌شود. اگر وضعیت شارژ باتری کم است، بخشی از برق حاصل از ژنراتور باتری را شارژ می‌کند.

محفظه موتور مرکوری مارینر هیبرید^[7] مدل 2006

3- حالت Overdrive:

بخشی از انرژی دورانی برق تولید می‌کند، زیرا برای حفظ سرعت نیازی به قدرت کامل موتور درون‌سوز نیست. این انرژی الکتریکی برای چرخاندن چرخ‌دنده خورشیدی در جهت مخالف چرخش معمول آن استفاده می‌شود. نتیجه نهایی چرخش چرخ‌دنده رینگی (طوقه) سریع‌تر از موتور است، البته در گشتاور پایین‌تر.

4- حالت شارژ باتری:

در حالت کار درجا نیز استفاده می‌شود، با این تفاوت که در این حالت وضعیت شارژ باتری کم است و نیاز به شارژ دارد که توسط موتور و ژنراتور تأمین می‌شود.

5- حالت تقویت قدرت:

در شرایطی استفاده می‌شود که موتور قادر به حفظ سرعت موردنظر نیست. باتری موتور الکتریکی را به چرخش درمی‌آورد تا قدرت موتور درون‌سوز را تقویت می‌کند.

6- حالت تقسیم منفی:

خودرو در حالت کروز و باتری در وضعیت شارژ زیاد است. باتری هم موتور الکتریکی را تغذیه می‌کند (برای تأمین توان مکانیکی) و هم ژنراتور را. ژنراتور این برق را به انرژی مکانیکی تبدیل می‌کند که به سمت شافت موتور هدایت می‌شود و سرعت آن را کاهش می‌دهد (هرچند خروجی گشتاور آن را تغییری نمی‌دهد). هدف از این «خرکش کردن» موتور، افزایش بهره‌وری سوخت خودرو است.

هیبریدهای دوگانه

خودروهای فرمول یک نمونه‌ای از هیبریدهای دوگانه هستند.

هیبرید پلاگین

خودروی برقی هیبریدی پلاگین (PHEV) دارای دو ویژگی مشخص است:

• برای شارژ می‌توان آن را به پریز برق وصل کرد.
• فقط از طریق باتری می‌تواند انرژی حرکت را تأمین کند.

آنها هیبریدی کامل هستند و می‌توانند با انرژی باتری کار کنند. این نوع خودروها ظرفیت باتری بیشتر و قابلیت شارژ مجدد از شبکه را دارند. آنها می‌توانند به‌صورت موازی یا سری طراحی شوند. به آنها هیبریدهای بنزین-اختیاری یا قابل اتصال به شبکه توزیع برق نیز گفته می‌شود. مزیت اصلی آنها این است که می‌توانند برای مسافت‌های قابل‌توجه بی‌نیاز از بنزین باشند و در سفرهای طولانی‌تر، دامنه حرکت موتور درون‌سوز را افزایش دهند. در تحقیقات مؤسسه پژوهشی قدرت الکتریکی مشخص شده که PHEVها به دلیل کاهش هزینه‌های تعمیر و نگهداری و بهبود تدریجی فناوری باتری، مجموع هزینه مالکیت کمتری دارند. بازده و انتشار آلاینده‌های «توان تا چرخ» PHEVها در مقایسه با هیبریدهای بنزین به منابع انرژی شبکه برق بستگی دارد (در شبکه برق ایالات متحده، سهم زغال سنگ 30% است؛ شبکه برق کالیفرنیا در درجه اول متکی بر گاز طبیعی، برق آبی و بادی است).

شارژ شورولت ولت

نمونه‌های اولیه PHEV دارای پک‌های باتری بزرگ‌تر با قابلیت شارژ مجدد از طریق شبکه برق، در ایالات متحده، به‌ویژه در مرکز هیبرید اندی فرانک^[9] در دانشگاه کالیفرنیا، دیویس ساخته شده است. یک خودروی PHEV، رنو کانگو^[10]، در سال 2003 در فرانسه به بازار عرضه شده است. دایملر کرایسلر PHEVهایی براساس ون اسپرینتر^[11] مرسدس بنز ساخت. کامیون‌های سبک توسط Micro-Vett SPA موسوم به Daily Bimodale عرضه می‌شوند.

«ابتکار خودروهای کالیفرنیا» تویوتا پریوس مدل 2004 و مدل‌های جدیدتر را تبدیل کرد تا به نمونه اولیه آنچه پریوس+ می‌نامد تبدیل شود. با افزودن 140 کیلوگرم (300 پوند) باتری سرب-اسید، پریوس+ تقریباً به دو برابر مسافت پیموده شده با بنزین توسط یک پریوس استاندارد دست یافت و با استفاده از فقط نیروی الکتریکی توانست تا 16 کیلومتر (10 مایل) مسافت را طی کند.

تولیدکننده باتری و خودروساز چینی BYD Auto در 15 دسامبر 2008 سدان کامپکت F3DM را به بازار ناوگان حمل‌ونقل چین عرضه کرد که بعداً با هیبرید پلاگین BYD Qin جایگزین شد.

جنرال موتورز در دسامبر 2010 تحویل شورولت ولت را در ایالات متحده آغاز کرد و در اوایل سال 2012، همزادش یعنی اوپل امپرا در اروپا به بازار عرضه شد. در نوامبر 2012، سایر هیبریدهای پلاگین موجود در چند بازار عبارت بودند از فیسکر کارما، تویوتا پریوس هیبرید پلاگین و فورد سی-ماکس انرژی.

تا اکتبر 2012، پرفروش‌ترین PHEV ولت است، با فروش بیش از 33000 دستگاه از خانواده ولت/آمپرا از دسامبر 2010 تا این تاریخ در سراسر جهان، با فروش 27306 دستگاه در ایالات متحده، و پس از آن هلند با فروش 2175 دستگاه آمپرا. تا اکتبر 2012، 21600 دستگاه پریوس هیبرید پلاگین در سراسر جهان فروخته شده، با فروش 9623 دستگاه در ایالات متحده و پس از آن ژاپن با فروش 9500 دستگاه.

محفظه موتور هیبرید پلاگین BYD F3DM

هیبریدی موتور درون‌سوز-الکتریکی

برای ساخت یک هیبریدی موتور درون‌سوز (ICE)-الکتریکی روش‌های زیادی وجود دارد. از طریق نحوه اتصال قسمت‌های الکتریکی و احتراقی پیشرانه، و اینکه در هر زمان کدام قسمت کار می‌کند و درصد تأمین انرژی توسط هر مؤلفه هیبریدی می‌توان بین انواع طرح‌های موتور درون‌سوز-الکتریکی تمایز قائل شد. دو دسته عمده هیبریدهای سری و هیبریدهای موازی هستند، هرچند امروزه طرح‌های موازی رایج‌ترند.

در اکثر هیبریدها، فارغ از نوع آنها، برای بازیابی انرژی هنگام کاهش سرعت خودرو از ترمز بازیاب استفاده می‌شود. این صرفا شامل به حرکت درآوردن یک موتور است؛ بنابراین مانند یک ژنراتور عمل می‌کند.

در بسیاری از طرح‌ها موتور درون‌سوز هنگام عدم نیاز به منظور صرفه‌جویی در انرژی، خاموش می‌شود. این مفهوم مختص هیبریدها نیست. سوبارو در اوایل دهه 1980 پیشگام این ویژگی بود و فولکس واگن لوپو 3 ال نمونه‌ای از یک خودروی معمولیست که هنگام توقف موتورش را خاموش می‌کند. برای لوازم جانبی مانند تهویه مطبوع که انرژی لازم برای کار آنها به صورت معمول توسط موتور تأمین می‌شود، باید تمهیداتی اندیشیده شود. به‌علاوه، سیستم‌های روغن‌کاری موتورهای درون‌سوز ذاتاً بلافاصله پس از روشن شدن موتور کمترین کارایی را دارند؛ از آنجا که بخش عمده سایش موتور هنگام راه‌اندازی رخ می‌دهد، شروع و توقف مکرر چنین سیستم‌هایی باعث کاهش قابل‌توجه طول عمر موتور می‌شود. همچنین، چرخه‌های شروع و توقف ممکن است توانایی موتور برای کار در دمای بهینه را کاهش دهد، و در نتیجه منجر به کاهش کارایی موتور شود.

ساختار یک خودروی برقی هیبریدی پیل سوختی

هیبرید پیل سوختی - الکتریکی

وسایل نقلیه پیل سوختی اغلب مجهز به باتری یا ابرخازن هستند تا حداکثر قدرت شتاب را ارائه دهند و محدودیت‌های اندازه و توان مربوط به پیل سوختی (و در نتیجه هزینه آن) را کاهش دهند؛ این نیز در اصل یک پیکربندی هیبرید سری است.

هیبرید موتور درون‌سوز - هیدرولیک

در یک وسیله نقلیه هیبریدی هیدرولیک به جای قطعات الکتریکی از قطعات هیدرولیکی و مکانیکی استفاده می‌شود. یک پمپ با جابجایی متغیر جایگزین موتور الکتریکی/ژنراتور می‌شود. یک آکومولاتور هیدرولیک انرژی را ذخیره می‌کند. این مخزن معمولاً حاوی کیسه‌ای انعطاف‌پذیر است که از قبل با گاز نیتروژن تحت فشار پر شده است. مایع هیدرولیکی پمپاژ شده در برابر کیسه‌ای که انرژی را در گاز نیتروژن فشرده ذخیره می‌کند، فشرده می‌شود. در برخی مدل‌ها، به جای کیسه تحت فشار دارای یک پیستون داخل سیلندر هستند. آکومولاتور هیدرولیک ارزان‌تر و بادوام‌تر است. فناوری هیبریدی هیدرولیک اولین بار در دهه 1930 در آلمان به کار گرفته شد. ولوو فلایگموتور^[13] از اوایل دهه 1980 به صورت آزمایشی از هیبریدهای پترو-هیدرولیک استفاده کرد.

مفهوم اولیه شامل یک چرخ طیار غول پیکر برای ذخیره‌سازی متصل به یک سیستم انتقال قدرت هیدرواستاتیک است. این سیستم توسط ایتون^[14] و چند شرکت دیگر، در درجه اول در وسایل نقلیه سنگین مانند اتوبوس، کامیون و وسایل نقلیه نظامی در دست ساخت است. برای مثال کامیون مفهومی فورد F350 مایتی تونکا^[15] که در سال 2002 رونمایی شد. این کامیون مجهز به یک سیستم ایتون است که می‌تواند آن را به سرعت بزرگراه برساند.

قطعات این سیستم گران بود که مانع از نصب آن در کامیون‌ها و خودروهای کوچک‌تر می‌شد. یک اشکال این بود که موتورهای قدرت در بارگذاری جزیی به حد کافی کارآمد نیستند. تمرکز معطوف به وسایل نقلیه کوچک‌تر شد. یک شرکت انگلیسی با معرفی یک موتور/پمپ هیدرولیکی با کنترل الکترونیکی که در همه دامنه‌ها و بارها کارآمد است، به موفقیتی بزرگ دست یافت که کاربرد هیبریدهای پترو-هیدرولیک در وسایل نقلیه کوچک را امکان‌پذیر می‌ساخت. این شرکت برای اثبات عملی بودن سیستم خود، یک خودروی BMW را تبدیل کرد. BMW 530i در رانندگی در شهر در مقایسه با خودروی استاندارد مصرف سوخت را به نصف کاهش داد. در این آزمون از موتور استاندارد 3000 سی‌سی استفاده شد. هیبریدهای پترو-هیدرولیک امکان کوچک‌سازی موتور به مصرف توان متوسط و نه حداکثر مصرف توان را فراهم می‌سازد. حداکثر توان توسط انرژی ذخیره شده در آکومولاتور تأمین می‌شود.

کرایسلر مینی ون پاسیفیکا^[12] را به‌عنوان یک هیبرید پلاگین عرضه می‌کند

میزان بازیابی انرژی جنبشی ترمز کردن بالاتر است و بنابراین این سیستم نسبت به هیبریدهای با باتری قابل شارژ سال 2013 راندمان بالاتری دارد و در آزمون EPA 60 تا 70 درصد افزایش را نشان می‌دهد. در آزمون‌های EPA، هیبرید هیدرولیک فورد اکسپدیشن^[16] به مصرف سوخت 32 مایل در هر گالن (آمریکایی) (7.4 لیتر در 100 کیلومتر) در رانندگی درون شهری و 22 مایل در هر گالن (آمریکایی) (11 لیتر در 100 کیلومتر) در بزرگراه دست یافت.

یک شرکت تحقیقاتی با هدف بهبود بسته‌بندی قطعات هیبرید بنزینی-هیدرولیکی طرح جدیدی ایجاد کرد. تمام قطعات حجیم هیدرولیکی درون شاسی قرار گرفته بودند. یک طرح ادعا کرد با استفاده از یک آکومولاتور بزرگ هیدرولیکی که شاسی سازه هم هست، در آزمایشات به 130 مایل در گالن دست یافت. موتورهای محرک هیدرولیکی درون توپی‌های چرخ تعبیه شده و معکوس می‌شوند تا انرژی ترمز را بازیابی کنند. هدف 170 مایل در هر گالن در شرایط رانندگی متوسط است. انرژی ایجاد شده توسط کمک فنرها و انرژی جنبشی ترمز که به صورت معمول هدر می‌رود، به شارژ آکومولاتور کمک می‌کند. اندازه موتور درون‌سوز برای مصرف توان متوسط، آکومولاتور را شارژ می‌کند. اندازه آکومولاتور برای به حرکت درآوردن خودرو به مدت 15 دقیقه هنگام شارژ کامل است.

در ژانویه 2011، کرایسلر از همکاری با EPA برای طراحی و توسعه پیشرانه هیبریدی بنزینی-هیدرولیکی آزمایشی مناسب برای استفاده در خودروهای سواری خبر داد. کرایسلر یک مینی ون تولیدی موجود را با پیشرانه سازگار کرد.

NRG Dynamix از ایالات متحده ادعا کرد که رویکردش در مقایسه با هیبریدهای الکتریکی هزینه‌ها را یک سوم کاهش داده و در مقابل 1000 پوند (454 کیلوگرم) برای هیبریدهای الکتریکی، فقط 300 پوند (136 کیلوگرم) به وزن خودرو اضافه کرده است. این شرکت ادعا کرد که یک خودروی وانت استاندارد با موتور 2.3 لیتری 4 سیلندر به 14 مایل در گالن (16.8 لیتر در 100 کیلومتر) در رانندگی در شهر دست یافته است. استفاده از سیستم پترو-هیدرولیک، برای مصرف سوخت تا اواسط دهه 20 ادامه یافت.

موتور درون‌سوز-پنوماتیک

هوای فشرده با به حرکت درآوردن یک کمپرسور بنزینی می‌تواند توان موردنیاز یک خودروی هیبریدی را تأمین کند. شرکت بین‌المللی توسعه موتور در فرانسه مشغول توسعه چنین خودروهای قدرت گرفته از هوا بود. یک تیم به رهبری تسو چین سائو^[17]، استاد مهندسی مکانیک و هوا فضا UCLA، با مهندسان شرکت فورد همکاری کردند تا به یک فناوری هیبرید پنوماتیک کارآمد و قابل اجرا دست یابند. این سیستم مشابه سیستم خودروهای هیبریدی برقی است که در آن انرژی ترمز مهار و ذخیره می‌شود تا در هنگام نیاز به شتاب، به موتور کمک کند.

قدرت انسان-قدرت محیطی

بسیاری از وسایل نقلیه زمینی و آبی از قدرت انسان همراه با منبع توان دیگری استفاده می‌کنند. هیبریدهای موازی متداول هستند، مثلا یک قایق بادبانی با پارو، دوچرخه موتوری یا یک وسیله نقلیه هیبریدی انسانی-برقی مانند توایک^[18]. تعدادی هیبرید سری هم وجود دارد. این نوع وسایل نقلیه می‌توانند وسایل نقلیه تریبرید^[19] باشند و سه منبع توان را با هم ترکیب کنند مثل پیل‌های خورشیدی روی صفحه، باتری‌های قابل شارژ با اتصال به شبکه برق و پدال.

حالت‌های کارکرد وسیله نقلیه هیبریدی

از وسایل نقلیه هیبریدی می‌توان در حالت‌های مختلف استفاده کرد. در شکل زیر چند حالت معمول را برای پیکربندی هیبرید موازی نشان داده شده است.

گزینه‌های پس از فروش

یک پیشرانه پس از فروش می‌تواند به یک خودرو اضافه شود.

وقتی مصرف‌کننده کیت انتقال قدرت گلایدر (شاسی خالی) و هیبرید (دو موتور) یا تمام الکتریکی (فقط یک موتور الکتریکی) را به خودروساز تحویل می‌دهد و خودرو را با نصب فناوری دریافت می‌کند، از راهکار پس از فروش استفاده شده است. یک پیشرانه (الکتریکی یا هیبریدی) می‌تواند توسط نصاب پس از فروش به یک گلایدر اضافه شود.

در سال 2013، یک تیم طراحی در دانشگاه فلوریدا مرکزی به نام On the Green، روی ساخت یک کیت تبدیل هیبریدی قابل نصب با پیچ و مهره برای تبدیل یک خودروی مدل قدیمی به یک هیبرید الکتریکی گازی کار کرد.

تبدیل یک موستانگ 1966 توسط یک مهندس در کالیفرنیا به نمایش درآمد. در این سیستم، دینام خودرو با یک موتور الکتریکی بدون جاروبک 12 کیلووات (حداکثر kW 30) جایگزین شده بود. با این کار، مسافت پیموده شده با بنزین و قدرت خودرو افزایش یافت.

برای اطلاع از قیمت و خرید لوازم یدکی هیوندای و لوازم یدکی کیا میتوانید از طریق صفحه تماس با ما با کارشناسان ما در ارتباط باشید.

[1] bell-housing

[2] Silverado

[3] LaCrasse

[4] Regal

[5] Integrated Motor Assist

[6] Demio

[7] Mercury Mariner Hybrid

[8] Camry

[9] Andy Frank

[10] KANGOO

[11] Sprinter

[12] Pacifica

[13] Volvo Flygmotor

[14] Eaton

[15] Mighty Tonka

[16] Expedition

[17] Tsu-Chin Tsao

[18] Twike

[19] tribrid